Σημαντική στροφή καταγράφεται στις διεθνείς αγορές ομολόγων, καθώς ολοένα και περισσότεροι επενδυτές θεωρούν ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες πιο «ασφαλή λιμάνια» από τις παραδοσιακά ισχυρές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Αυτή η σιωπηλή αλλά ουσιαστική μετατόπιση ισορροπιών ανοίγει τον δρόμο για ένα νέο κύμα αποδόσεων στην παγκόσμια αγορά χρέους.
Οι χώρες με αξιολόγηση AA, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα και η Τσεχία, κατέγραψαν φέτος καλύτερες συνολικές αποδόσεις από αντίστοιχες ανεπτυγμένες οικονομίες, τόσο σε δολάρια όσο και στα τοπικά τους νομίσματα. Σε αρκετές περιπτώσεις, το κόστος δανεισμού σε δολάριο έχει πλησιάσει ή ακόμη και αγγίξει το επίπεδο των αμερικανικών Treasuries, τα οποία παραδοσιακά θεωρούνται το ασφαλέστερο σημείο αναφοράς.
Το 2025 εξελίσσεται στην καλύτερη χρονιά για τα ομόλογα αναδυόμενων αγορών από την περίοδο πριν από την πανδημία. Στην αγορά κρατικών ομολόγων σε δολάριο, το επιπλέον premium που απαιτούν οι επενδυτές έναντι των αμερικανικών Treasuries υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων επτά ετών. Για τους εκδότες με αξιολόγηση AA, το spread έφτασε σε ιστορικό χαμηλό στις 31 μονάδες βάσης, ενώ από τα τέλη του 2024, οι αποδόσεις σε τοπικό νόμισμα κινούνται κάτω από τα επιτόκια των ΗΠΑ. Χώρες όπως η Κίνα, η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία και η Λιθουανία δανείζονται πλέον στο εσωτερικό σε χαμηλότερο κόστος από το αμερικανικό Δημόσιο, μια εξέλιξη που μέχρι πριν λίγα χρόνια θα φάνταζε αδιανόητη.
Η υπεραπόδοση δεν είναι τυχαία. Ένα μεγάλο μέρος της προέρχεται από τη βελτίωση των μακροοικονομικών θεμελιωδών μεγεθών στις αναδυόμενες αγορές, όπως η μείωση χρέους, ο περιορισμός πληθωρισμού και η βελτίωση των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών. Την ίδια στιγμή, στις χώρες του G7 παρατηρείται άνευ προηγουμένου δημοσιονομική εκτροπή: τα χρέη αυξάνονται, τα ελλείμματα διογκώνονται και ο ρόλος του «ασφαλούς καταφυγίου» χάνει σταδιακά την αξιοπιστία του. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο διαχειριστής κεφαλαίων Τζέιμς Άθεϊ, «αν θέλω σήμερα δημοσιονομική πειθαρχία και ορθόδοξη πολιτική, πηγαίνω στις αναδυόμενες αγορές, όχι στον ανεπτυγμένο κόσμο».
Για πρώτη φορά εδώ και 35 χρόνια, ο πληθωρισμός στις αναδυόμενες οικονομίες έχει πέσει κάτω από τα επίπεδα των ανεπτυγμένων χωρών. Οι κεντρικές τους τράπεζες διατηρούν τα επιτόκια κατά μέσο όρο 2,1 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από τις ανεπτυγμένες οικονομίες, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζουν μακροοικονομική σταθερότητα. Παράλληλα, οι αναδυόμενες αγορές εμφανίζουν πλεονασματικά ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών, ενώ οι πλουσιότερες χώρες βρίσκονται σε έλλειμμα. Στον τομέα της ανάπτυξης, οι διαφορές είναι ακόμη πιο έντονες: φέτος αναμένεται ρυθμός αύξησης περίπου 2,5 ποσοστιαίων μονάδων ταχύτερος στις αναδυόμενες οικονομίες.
Η αλλαγή εικόνας γίνεται πιο ξεκάθαρη στις ΗΠΑ. Οι πολιτικές του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στην εμπορική και φορολογική σφαίρα αναμένεται να διευρύνουν σημαντικά τα ελλείμματα, με το δημόσιο χρέος να ξεπερνά πλέον το 100% του ΑΕΠ και το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησής του να υπερβαίνει το 1 τρισ. δολάρια για πρώτη φορά στην ιστορία. Όπως είπε ο διαχειριστής κεφαλαίων Έρικ Γβάισμαν: «Αν δεν ήξερες ποια χώρα ήταν και έβλεπες μόνο τους αριθμούς των ΗΠΑ, δεν θα ακουμπούσες αυτά τα στοιχεία ούτε με κοντάρι δέκα ποδιών».
Η Νότια Κορέα δανείστηκε τον Οκτώβριο με premium μόλις 17 μονάδων βάσης πάνω από τα αμερικανικά Treasuries. Το Άμπου Ντάμπι εξέδωσε 10ετές ομόλογο μόλις 18 μονάδες βάσης πάνω από τις ΗΠΑ, επίπεδο-ρεκόρ για αναδυόμενη αγορά. Η Κίνα εξαφάνισε το premium σε τριετή έκδοση σε δολάριο, εκδίδοντας στο ίδιο επιτόκιο με το αμερικανικό Δημόσιο. Για τον Νικ Άιζινγκερ της JPMorgan Asset Management, αυτό δείχνει καθαρά πως «οι υψηλής ποιότητας αναδυόμενες αγορές βελτιώνονται δομικά εδώ και χρόνια — και η αγορά επιτέλους το αντιλαμβάνεται».