Όταν η αισιοδοξία γίνεται καθολική, ο κίνδυνος για «ταβάνι» (από το οποίο μετά υπάρχει μόνο πτώση) αυξάνεται απότομα. Αυτό πάντως δεν σημαίνει ότι το τέλος του bull market είναι άμεσο. Ιστορικά, οι αγορές κορυφώνουν «σταδιακά»: πρώτα υπάρχει κορεσμός σε συγκεκριμένους κλάδους, μετά μετακύλιση της κόπωσης σε άλλους, μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος.
Ο HSNSI είναι μόνο το πρώτο καμπανάκι. Άλλοι τρεις δείκτες της Hulbert Ratings, για τον Nasdaq, τον χρυσό και την αγορά ομολόγων, δείχνουν αντίστοιχα μοτίβα. Ο Nasdaq υποχώρησε τον Νοέμβριο, ο χρυσός απογειώθηκε. Και υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα: σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση του Reuters Breakingviews, τα hedge funds με σαφή short bias έχουν μειωθεί από πάνω από 50 το 2008 σε μόλις 10 σήμερα. Τα υπό διαχείριση κεφάλαιά τους έχουν υποδιπλασιαστεί. Οι «ακτιβιστικές» short θέσεις, όπως αυτές της Hindenburg ή της Citron, έχουν μειωθεί κατά 40% από το 2019. Ο Michael Burry, ο άνθρωπος πίσω από το «Big Short», έκλεισε πρόσφατα το fund του. Ο Jim Chanos, ιστορικός short seller της Enron, επέστρεψε κεφάλαια στους επενδυτές. Ακόμη και το κόστος του shorting είναι σε «ιστορικά υψηλά». Για εκατοντάδες αμερικανικές μετοχές, η απόδοση που πρέπει να πληρώσει ένας short seller για να δανειστεί μετοχές ξεπερνά το 100% σε ετήσια βάση, καθιστώντας το trade πρακτικά απαγορευτικό.
Γιατί αυτό είναι πρόβλημα; Διότι όταν λείπουν τα «αρπακτικά», το οικοσύστημα χάνει την ισορροπία του. Οι short sellers είναι κρίσιμο στοιχείο υγιούς αγοράς, καθώς αναδεικνύουν υπερτιμήσεις, αποκαλύπτουν εταιρικές παρατυπίες και εξισορροπούν την υπερβολή των ταύρων.
Η μεγάλη εικόνα που διαμορφώνουν οι δείκτες ψυχολογίας, η συμπεριφορά των επενδυτών και η υποχώρηση των short sellers είναι ξεκάθαρη: η αγορά δεν είναι απαραίτητα στο τέλος του κύκλου, αλλά βρίσκεται πολύ κοντά στην κορυφή. Ο κίνδυνος αναστροφής αυξάνεται όσο η αισιοδοξία παραμένει ακραία. Η αντίστροφη μέτρηση μάλλον έχει αρχίσει.