Ο προσεταιρισμός του Πεκίνου, εν μέσω πολέμου και υπό την πίεση των αυστηρών δυτικών κυρώσεων, βοήθησε την οικονομία της Ρωσίας να παραμείνει ζωντανή. Ωστόσο, αυτό ήρθε με κόστος. Καθώς οι όροι της σχέσης έχουν αντιστραφεί, αυτό που σήμερα φαίνεται ως σανίδα σωτηρίας μπορεί να εγκλωβίσει τη Μόσχα σε ρόλο «δεύτερο» για πολλά χρόνια. Σύμφωνα με έκθεση του think tank Atlantic Council, η Ρωσία εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα για βασικά βιομηχανικά προϊόντα και προηγμένα υλικά που έχουν μπλοκαριστεί λόγω των δυτικών κυρώσεων.
«Η σχέση είναι έντονα ασύμμετρη και ταυτόχρονα αμοιβαία επωφελής», σημειώνουν οι αναλυτές, όπως η Ελίνα Ριμπάκοβα και ο Λούκας Ρίσινγκερ. «Πρόκειται για μια πλήρη και δυσάρεστη αντιστροφή της σχέσης σε σύγκριση με τη δεκαετία του 2000, όταν η Ρωσία εξήγαγε στην Κίνα προϊόντα υψηλότερης προστιθέμενης αξίας». Η Κίνα αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο σε ποσότητες που αντισταθμίζουν την απώλεια Ευρωπαίων αγοραστών, ενώ η Ρωσία προμηθεύεται μηχανήματα, οχήματα και ηλεκτρονικά είδη από την Κίνα, εν μέσω του δυτικού μποϊκοτάζ και των κυρώσεων.
Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι η Ρωσία χρειάζεται την Κίνα πολύ περισσότερο από ό,τι η Κίνα τη Ρωσία. Μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, το Κρεμλίνο κατεύθυνε την οικονομία της χώρας σε πολεμική τροχιά. Οι υψηλές αμυντικές και κυβερνητικές δαπάνες συμβάλλουν στη διατήρηση της ανθεκτικότητας του πρωτογενούς τομέα, αλλά δεν αρκούν για να καλύψουν τις απώλειες από τις μειωμένες εξαγωγές ενέργειας και την αποδυναμωμένη καταναλωτική ζήτηση λόγω του υψηλού πληθωρισμού.
Παρά το γεγονός ότι η Μόσχα έγινε ο κορυφαίος προμηθευτής αργού πετρελαίου της Κίνας το 2023, αντιπροσωπεύει μόλις το ένα πέμπτο των συνολικών εισαγωγών του Πεκίνου σε πετρέλαιο. Τα έσοδα από τις εξαγωγές καλύπτουν μόνο το ένα τρίτο των χρημάτων που εισρέουν στον ρωσικό προϋπολογισμό. Για την Κίνα, που χρειάζεται παγκόσμιους αγοραστές για τον τεράστιο μεταποιητικό της τομέα, η Ρωσία είναι ένας καλός πελάτης, αλλά το Πεκίνο δεν εξαρτάται από τη Μόσχα όπως η Ευρώπη εξαρτιόταν από τη ρωσική ενέργεια.
Επιπλέον, η Κίνα αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χαμηλότερες τιμές και επενδύει πολύ λιγότερο στη Ρωσία, ενώ τα προϊόντα της είναι συχνά τεχνολογικά κατώτερα. Αυτή η «στρεβλή» σχέση δίνει στο Πεκίνο σημαντική βαρύτητα στις διαπραγματεύσεις, γνωρίζοντας ότι οι εναλλακτικές λύσεις της Μόσχας είναι περιορισμένες. Αν και η Μόσχα δεν έχει γίνει υποτελής του Πεκίνου, είναι σίγουρα ο ασθενέστερος κρίκος σε μια σχέση που δεν έχει όρια.