Η ηγεσία δεν περιορίζεται μόνο στη συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα. Περιλαμβάνει επίσης τη γενναιότητα να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου όταν «κάτι δεν πάει καλά» και να είσαι ο πρώτος που θα μιλήσει — ακόμη και αν η συζήτηση γίνει δυσάρεστη. Αυτό τονίζει ο Eric Becker, συνιδρυτής και συμπρόεδρος της Cresset Capital, ο οποίος έχει εμπειρία σε περισσότερες από 100 εταιρείες.

Για τον Becker, κάθε ηγέτης πρέπει να αναπτύξει την ικανότητα να ακούει το ένστικτό του — όχι ως μια παρορμητική αντίδραση, αλλά ως αποτέλεσμα έρευνας, εμπειρίας και κατανόησης των εναλλακτικών επιλογών. «Όλα ξεκινούν από αυτή την αίσθηση ότι κάτι δεν είναι σωστό», σημειώνει. Όταν αυτή η αίσθηση εμφανιστεί, ο ηγέτης δεν μπορεί να την αγνοήσει. Πρέπει να είναι έτοιμος να μιλήσει, είτε σε μια σύσκεψη είτε ιδιαιτέρως με έναν συνάδελφο. Όσοι αγνοούν το ένστικτό τους κάνουν το πρώτο μεγάλο λάθος, ενώ το δεύτερο είναι η τάση να αποφεύγουν τις άβολες συζητήσεις.

Σε ένα περιβάλλον που προωθεί τη συνεργασία, η προθυμία να στηρίξεις την ομάδα μπορεί να δυσκολέψει τη στιγμή που πρέπει να εκφράσεις διαφωνία. Ο Becker το θέτει καθαρά: «Κάποιος πρέπει να μιλήσει. Κι αν θέλεις να είσαι ηγέτης, στο τέλος της ημέρας η ευθύνη είναι δική σου». Το να αμφισβητήσεις μια ιδέα ή την κατεύθυνση του οργανισμού δεν είναι ποτέ εύκολο. Γι’ αυτό, όπως λέει ο Becker, είναι «απολύτως κρίσιμο να γίνεις άνετος με την… μη άνεση». Πάνω σε αυτή την ιδέα συμφωνούν κορυφαίες προσωπικότητες της σύγχρονης ηγεσίας.

Ειδικοί προτείνουν να ξεκινά κανείς μια δύσκολη συζήτηση με απόλυτη καθαρότητα, ώστε ο συνομιλητής να γνωρίζει τι ακολουθεί και να μην αιφνιδιάζεται. Ένα παράδειγμα που δίνουν είναι: «Χρειάζεται να κάνω μια άβολη συζήτηση μαζί σου». Αυτή η απλή φράση επιτρέπει στον άλλον να πάρει μια ανάσα, να προετοιμαστεί και να γίνει λιγότερο αμυντικός.

Η ηγεσία δεν είναι μόνο να στηρίζεις την ομάδα. Είναι να έχεις την αυτοπεποίθηση να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και να μιλάς έγκαιρα — ακόμη και όταν είναι δύσκολο. Οι μεγάλοι ηγέτες δεν αποφεύγουν τις άβολες συζητήσεις. Τις θεωρούν προϋπόθεση για πρόοδο, και γι’ αυτό ξεχωρίζουν.