Οι Ηνωμένες Πολιτείες «τράβηξαν» σχεδόν 900 εκατ. δολάρια από τα αποθεματικά τους σε Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (SDRs) στο ΔΝΤ, την ίδια στιγμή που η Αργεντινή έλαβε ισόποση αύξηση στα δικά της. Οι κινήσεις αυτές, που εντόπισαν οι Financial Times, έγιναν λίγες ημέρες πριν από την προθεσμία της 1ης Νοεμβρίου για την καταβολή περίπου 840 εκατ. δολαρίων από το Μπουένος Άιρες στο Ταμείο.

Σύμφωνα με αναλυτές, πρόκειται για ακόμη μία ένδειξη της προσπάθειας της Ουάσιγκτον να ενισχύσει την κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι, σε μια περίοδο κατά την οποία η αργεντίνικη οικονομία βρίσκεται στο όριο των αντοχών της. Από τα στοιχεία του ΔΝΤ προκύπτει ότι τα SDR των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 870 εκατ. δολάρια τον Οκτώβριο, ενώ τα αντίστοιχα της Αργεντινής αυξήθηκαν στο ίδιο ποσό. Η χρονική σύμπτωση με την κρίσιμη πληρωμή της 1ης Νοεμβρίου είναι εμφανής, σχολιάζουν οι FT.

Οι ΗΠΑ δεν προχώρησαν σε μετατροπή SDR σε δολάρια μέσω της Fed, γεγονός που δείχνει ότι τα SDR μετακινήθηκαν απευθείας ως μέρος διμερούς συνεννόησης. Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο, όπως και το υπουργείο Οικονομίας της Αργεντινής και η κεντρική τράπεζα της χώρας.

Η Ουάσιγκτον έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή ένα ευρύτερο μηχανισμό στήριξης του Μπουένος Άιρες, ο οποίος περιλαμβάνει γραμμή swap ύψους 20 δισ. δολαρίων, σχεδιασμένη για να δώσει πρόσβαση σε αμερικανικό νόμισμα, καθώς και παρεμβάσεις στις αγορές για τη σταθεροποίηση του πέσο, ενόψει των κρίσιμων εκλογών του Οκτωβρίου. Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, παραδέχθηκε ότι «ένα μικρό μέρος» αυτής της πιστωτικής γραμμής έχει χρησιμοποιηθεί και ότι «έχει ήδη αποφέρει κέρδος». Στην Αργεντινή, ο οικονομολόγος Γκαμπριέλ Κααμάνο εκτιμά ότι από τη γραμμή swap έχουν αντληθεί περίπου 2,7 δισ. δολάρια, μέρος των οποίων πιθανόν χρησιμοποιήθηκε για την πληρωμή προς το ΔΝΤ — χωρίς, ωστόσο, επίσημη επιβεβαίωση.

Οι κινήσεις της Ουάσιγκτον δεν πέρασαν απαρατήρητες στις ΗΠΑ και διεθνώς, προκαλώντας πολιτικές και οικονομικές αντιδράσεις. Στο εσωτερικό, η κυβέρνηση Τραμπ δέχεται κριτική ότι, μέσω της «σιωπηλής» στήριξης προς την Αργεντινή, εκθέτει σε κίνδυνο πόρους που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τους Αμερικανούς φορολογουμένους. Επίσης, οι Αμερικανοί παραγωγοί σόγιας εκφράζουν έντονες αντιδράσεις, καθώς η οικονομική ενίσχυση προς μια χώρα που είναι άμεσος ανταγωνιστής τους στη διεθνή αγορά σόγιας φαίνεται αντιφατική.

Η έλλειψη επίσημης ενημέρωσης από τις δύο κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτουν μόνο από τις μηνιαίες ενημερώσεις του ΔΝΤ, ενισχύει το αίσθημα αβεβαιότητας γύρω από το πώς ακριβώς έγινε η μεταφορά και στο πλαίσιο ποιου μηχανισμού.