Το 2026 αναμένεται να είναι έτος έντονων ανατροπών στην παγκόσμια οικονομία. Η Capital Economics προβλέπει ότι το 2026 θα είναι χρονιά χωρίς «ουδέτερη ζώνη»: η τεχνητή νοημοσύνη (AI) θα δώσει ώθηση μόνο στις ΗΠΑ, ενώ η Κίνα θα παραμείνει παγιδευμένη σε χαμηλή ανάπτυξη και αποπληθωρισμό. Ο εμπορικός πόλεμος θα αλλάξει μορφή και τα δημόσια χρέη θα απειλούν τις αγορές. Το status quo του 2025 έχει ήδη αρχίσει να ραγίζει και πέντε τάσεις θα διαμορφώσουν το νέο τοπίο την επόμενη χρονιά.

1. Τα οφέλη της AI θα συνεχίσουν να ενισχύονται – και η φούσκα θα συνεχίσει να φουσκώνει
Το 2026 θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τον μετασχηματιστικό ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην παγκόσμια οικονομία, αλλά τα οφέλη δεν θα είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα. Σύμφωνα με την Capital Economics, η ώθηση στην ανάπτυξη θα προέλθει κυρίως από τις ΗΠΑ, όπου η έκρηξη επενδύσεων σε υποδομές τεχνητής νοημοσύνης λειτουργεί ως βασικός μοχλός αύξησης του ΑΕΠ. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της CE, Νιλ Σίρινγκ, αναφέρει ότι η AI έχει ήδη προσθέσει περίπου 0,5 ποσοστιαίες μονάδες στο αμερικανικό ΑΕΠ το πρώτο εξάμηνο του 2025 και αναμένεται να συνεχίσει να συμβάλλει στη διατήρηση της ανάπτυξης στο 2,5% το 2026 — πρόβλεψη σημαντικά υψηλότερη από το consensus. Στην Ευρώπη, η εικόνα είναι αισθητά πιο αδύναμη, με την Capital Economics να προβλέπει 1,2% ανάπτυξη για το Ηνωμένο Βασίλειο και 1,0% για την ευρωζώνη. Παρά τις υψηλές αποτιμήσεις στις αμερικανικές μετοχές, η Capital Economics δεν θεωρεί ότι έχουμε κάτι αντίστοιχο με τη φούσκα του dot.com, εκτιμώντας ότι η φούσκα δεν θα σπάσει, αλλά θα συνεχίσει να μεγαλώνει, με τον S&P 500 να φτάνει ίσως και τις 8.000 μονάδες μέχρι το τέλος του 2026.

2. Η Κίνα θα παραμείνει παγιδευμένη σε αποπληθωρισμό
Η Capital Economics επισημαίνει ότι, παρά την πρόοδο της Κίνας στους τομείς τεχνολογίας AI, η συνολική οικονομία παραμένει δεμένη σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που «παράγει περισσότερα από όσα μπορεί να καταναλώσει». Ο Σίρινγκ υπογραμμίζει ότι η αναποτελεσματική ισορροπία υπερβάλλουσας παραγωγής και ασθενικής ζήτησης θα κρατήσει την ανάπτυξη κοντά στο 3% και το 2026, ενώ οι αποπληθωριστικές πιέσεις θα παραμείνουν ισχυρές. Η νέα Πενταετής Στρατηγική (Μάρτιος 2026) αναμένεται να περιλαμβάνει στόχους ενίσχυσης της κατανάλωσης, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το Πεκίνο ετοιμάζει μια πραγματική ανατροπή του μοντέλου που στηρίζει τη βιομηχανική αυτάρκεια και την τεχνολογική υπεροχή.

3. Ο εμπορικός πόλεμος δεν έχει τελειώσει
Παρά την προσωρινή αποκλιμάκωση μετά τη συμφωνία Σι – Τραμπ, η Capital Economics τονίζει ότι «ο εμπορικός πόλεμος συνεχίζεται, απλώς αλλάζει μορφή». Το 2026 θα είναι έτος προσαρμογής στις νέες δασμολογικές ρυθμίσεις. Η ρήτρα ενός έτους που προβλέπεται στη συμφωνία αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο νέας κρίσης προς τα τέλη του 2026. Ο Σίρινγκ προειδοποιεί ότι, ακόμη και αν το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώσει ορισμένες πτυχές της δασμολογικής πολιτικής, η αμερικανική κυβέρνηση είναι πλέον «πολύ εξαρτημένη από τα έσοδα των δασμών» για να τα καταργήσει. Η Capital Economics καταλήγει ότι «το 2026 θα δούμε λιγότερο θέαμα και περισσότερη σταθερή αποσύνδεση», με σημαντικές συνέπειες για τις παγκόσμιες ροές εμπορίου, κεφαλαίου και τεχνολογίας.

4. Οι κεντρικές τράπεζες θα χαλαρώσουν – αλλά όχι όσο θέλει ο Τραμπ
Το 2026 θα είναι έτος συνέχισης της νομισματικής χαλάρωσης, αλλά με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς μεταξύ των μεγάλων κεντρικών τραπεζών. Η Capital Economics προβλέπει ότι η Fed θα προχωρήσει μόνο σε μία μείωση επιτοκίων μέσα στο 2026, διαμορφώνοντας το επιτόκιο στο 3,25–3,50%, υψηλότερα από τις προσδοκίες της αγοράς. Αυτό μπορεί να φέρει τη Fed σε τροχιά σύγκρουσης με τον πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος πιέζει για πιο επιθετικές μειώσεις. Στην Ευρωζώνη, η ΕΚΤ αναμένεται να μειώσει το επιτόκιο καταθέσεων στο 1,5%, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Τράπεζα της Αγγλίας αναμένεται να οδηγήσει το βασικό επιτόκιο στο 3% στο τέλος του έτους. Στις αναδυόμενες οικονομίες, η Βραζιλία έχει σημαντικό χώρο για χαλάρωση, με το Selic να αναμένεται στο 11,25% μέχρι το τέλος του 2026. Η Ιαπωνία θα αποτελεί την εξαίρεση, με την BoJ να αναμένεται να αυξήσει το επιτόκιο στο 1,25%.

5. Οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι θα συνεχίσουν να «στοιχειώνουν» τις αγορές
Η Capital Economics προειδοποιεί ότι οι δημοσιονομικές πιέσεις που ταρακούνησαν τις αγορές μέσα στο 2025 δεν έχουν αμβλυνθεί. Αντίθετα, το 2026 μπορεί να φέρει νέες αναταράξεις, καθώς οι προϋπολογισμοί σε μεγάλες οικονομίες, όπως ΗΠΑ, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο, παραμένουν σε μη βιώσιμη πορεία. Ο Σίρινγκ σημειώνει ότι δεν υπάρχει ένα «μαγικό όριο χρέους» που πυροδοτεί κρίση· αυτό που συνήθως προκαλεί αναταραχή είναι πολιτικά ή οικονομικά σοκ που αλλάζουν τις προσδοκίες των αγορών. Το 2026, η πολιτική θα είναι ο βασικός κίνδυνος, με τις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας (2027) και πιθανές αλλαγές στη βρετανική κυβέρνηση ή εξελίξεις στην αμερικανική οικονομική πολιτική. Παρότι οι μειώσεις επιτοκίων και οι ήπιες μορφές χρηματοπιστωτικής καταστολής θα συγκρατήσουν συνολικά τις αποδόσεις, η Capital Economics αναμένει επαναλαμβανόμενα επεισόδια έντονης μεταβλητότητας, όπως αυτά που είδαμε σε Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ το 2025.