Όλο και περισσότερες αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Κένυα και η Αιθιοπία, επιλέγουν να μετατρέψουν τα κινεζικά δολαριακά τους δάνεια σε γιουάν, προκειμένου να μειώσουν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους τους. Ωστόσο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προειδοποιεί ότι το φθηνότερο νόμισμα μπορεί να κρύβει μεγαλύτερους κινδύνους.

Η κίνηση αυτή, αν και φαίνεται να είναι μια «προληπτική και ενεργητική» διαχείριση του χρέους, μπορεί να δημιουργήσει νέα νομισματικά ρίσκα. Σύμφωνα με εκπρόσωπο του ΔΝΤ, οι μετατροπές αυτές μπορεί να μειώσουν το κόστος, αλλά ταυτόχρονα να εισάγουν νομισματικούς κινδύνους ανάλογα με τη δομή τους.

Τα κινεζικά δάνεια σε γιουάν φαίνονται ελκυστικά, καθώς το μέσο επιτόκιο για κρατικά και εταιρικά ομόλογα σε γιουάν φέτος ήταν μόλις 2,4%, δηλαδή περίπου το μισό από εκείνο των εκδόσεων σε αμερικανικό δολάριο. Η Κένυα έχει ήδη εξοικονομήσει 215 εκατομμύρια δολάρια ετησίως μετατρέποντας τα κινεζικά δάνεια που χρηματοδότησαν το σιδηροδρομικό της έργο από δολάρια σε γιουάν.

Η Αιθιοπία, η οποία έχει ήδη χρεοκοπήσει σε ευρωομόλογο ύψους 1 δισ. δολαρίων, βρίσκεται σε συνομιλίες για να μετατρέψει μέρος από τα 5,38 δισ. δολάρια που οφείλει στο Πεκίνο σε κινεζικό νόμισμα, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων αναδιάρθρωσης χρέους της στο G20 Common Framework.

Η στροφή αυτή αποκαλύπτει την επιτυχία της στρατηγικής του Σι Τζινπίνγκ να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του γιουάν, προωθώντας δάνεια και έργα υποδομών εκτός του δολαριακού πλαισίου. Για παράδειγμα, η Σρι Λάνκα ζητεί πλέον χρηματοδότηση ισοδύναμη με 500 εκατομμύρια δολάρια σε γιουάν για αυτοκινητόδρομο που αρχικά επρόκειτο να καλυφθεί σε δολάρια, ενώ η Ουγγαρία εξέδωσε ομόλογα panda ύψους 5 δισ. γιουάν, απευθυνόμενη απευθείας στους Κινέζους επενδυτές.

Ωστόσο, όπως προειδοποιεί ο οικονομολόγος Deepak Dave της Autonomi Capital, οι χώρες που δανείζονται σε γιουάν θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν και τα αποθεματικά τους σε κινεζικό νόμισμα — κάτι που δεν είναι εύκολο για μικρές οικονομίες που εξάγουν κυρίως σε δολάρια. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί εμπόδιο για χώρες που δεν έχουν πολυνομισματικές ροές εξαγωγών, δεδομένου ότι το δολάριο παραμένει το βασικό νόμισμα του διεθνούς εμπορίου.

Η στροφή προς το γιουάν υπόσχεται σίγουρα φθηνότερο δανεισμό, αλλά εγκυμονεί νέους κινδύνους εξάρτησης από την Κίνα και νομισματική αστάθεια. Το ΔΝΤ καλεί τις χώρες να εξετάζουν τέτοιες κινήσεις στο πλαίσιο μακροπρόθεσμων στρατηγικών διαχείρισης χρέους και αποθεμάτων, προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία ανάμεσα στο κόστος και το ρίσκο.