Η γνώμη: Γίνεται η απόδοση του Bitcoin το καύσιμο για τις διακανονιστικές διαδικασίες των stablecoins;

Για χρόνια, το Bitcoin και τα stablecoins εξυπηρετούσαν διαφορετικούς ρόλους. Το Bitcoin θεωρούνταν κυρίως ως αποθήκη αξίας — κάτι που αγοράζαμε, κρατούσαμε και ξεχνούσαμε. Αντίθετα, τα stablecoins έγιναν οι "εργάτες" της ψηφιακής χρηματοδότησης. Μόνο τον τελευταίο χρόνο, η χρήση τους για πληρωμές έχει αυξηθεί κατά 70% από την εφαρμογή νέων κανόνων στις Η.Π.Α., με δισεκατομμύρια να μεταφέρονται καθημερινά μέσω ανταλλαγών, πορτοφολιών και εφαρμογών. Σημαίνει αυτό ότι οι δύο κόσμοι συνεχίζουν να κινούνται σε ξεχωριστές ράγες; Τολμώ να πω ότι όχι πια.

Καθώς νέα προϊόντα απόδοσης που βασίζονται στο Bitcoin, όπως τα ETFs και οι αγορές δανεισμού, αποκτούν δημοτικότητα, οι θεσμικοί επενδυτές αρχίζουν να τα χρησιμοποιούν ως πηγή ρευστότητας για τους διακανονισμούς των stablecoins. Απλά, δανείζονται κατά του Bitcoin τους ή το χρησιμοποιούν ως εγγύηση για να πραγματοποιήσουν άμεσες πληρωμές σε USDT ή $USDC. Αν το Bitcoin μπορεί τώρα να είναι και το περιουσιακό στοιχείο που αποφέρει απόδοση και το καύσιμο που οδηγεί τις πληρωμές, φαίνεται ότι είναι η τέλεια νίκη για τη ψηφιακή χρηματοδότηση. Ωστόσο, αυτό είναι μόνο το μισό της ιστορίας.

Όταν τα δύο συστήματα επικαλύπτονται, νέοι κίνδυνοι και κρυφές ευπάθειες μπορούν να προκύψουν — συχνά εκεί που δεν το περιμένουμε. Πώς λοιπόν το Bitcoin γίνεται ξαφνικά μέρος του συστήματος πληρωμών; Η απάντηση βρίσκεται στους μηχανισμούς που λειτουργούν πίσω από τις σκηνές.

Σήμερα, μεγάλοι κάτοχοι, από hedge funds μέχρι ταμείο κρυπτονομισμάτων, χρησιμοποιούν το Bitcoin ή ακόμη και μετοχές Bitcoin ETFs ως εγγύηση για να δανειστούν stablecoins όπως το USDC ή το USDT. Η J.P. Morgan, για παράδειγμα, σχεδιάζει να αποδεχτεί μετοχές Bitcoin-ETF για θεσμικές πιστωτικές γραμμές μέχρι το τέλος του έτους, πράγμα που σημαίνει ότι το Bitcoin βγαίνει από τον ρόλο της "αποθήκης αξίας". Εισέρχεται στις καθημερινές μηχανικές διαδικασίες της χρηματοδότησης, τροφοδοτώντας πραγματικές συναλλαγές και ρευστότητα — κάτι που θα ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς πριν από λίγα χρόνια.

Η ιστορία συνεχίζεται. Αυτό το ίδιο Bitcoin μπορεί να "τυλιχθεί", δηλαδή να μετατραπεί σε μια ψηφιακή έκδοση που είναι εύκολη στη χρήση σε άλλες πλατφόρμες. Με αυτή την έκδοση, οι εταιρείες μπορούν να το κλειδώσουν σε ειδικές εφαρμογές και να λάβουν νέες stablecoins σε αντάλλαγμα. Με απλά λόγια, παραδίδουν το Bitcoin τους και λαμβάνουν φρέσκα ψηφιακά δολάρια, όλα υποστηριζόμενα από το αρχικό νόμισμα, που τους δίνει πρόσβαση σε ρευστότητα χωρίς να χρειάζεται να πωλήσουν τις βασικές τους συμμετοχές.

Εν τω μεταξύ, σε ορισμένες πλατφόρμες, αυτή η ανταλλαγή μπορεί να συμβεί σχεδόν άμεσα. Ένας ταμίας που χρειάζεται μετρητά μπορεί να μετατρέψει το Bitcoin σε stablecoins με μόλις μερικά κλικ, συνδέοντας τους λογαριασμούς αποταμίευσης και δαπανών του σε πραγματικό χρόνο. Όλα ακούγονται αποδοτικά, και σε κάποιο βαθμό, είναι. Αλλά όταν οι αποταμιεύσεις και οι πληρωμές αρχίζουν να κινούνται μέσω του ίδιου στενού καναλιού, οι κίνδυνοι μπορούν να πολλαπλασιαστούν όσο γρήγορα και τα οφέλη.

Το πρόβλημα με τα νέα, έξυπνα συστήματα είναι ότι τείνουν να σπάνε εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Η εκκαθάριση πληρωμών με Bitcoin φαίνεται ομαλή, σταθερή και ρευστή μέχρι που ξαφνικά η αγορά αποδεικνύει το αντίθετο. Είναι εύκολο να επαινέσουμε την αποδοτικότητα όταν το Bitcoin και τα stablecoins αρχίζουν να συνεργάζονται. Αλλά αυτή η σύνδεση δημιουργεί επίσης ένταση. Αυτά τα δύο περιουσιακά στοιχεία δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικά, καθώς το ένα αλλάζει ανά ώρα, ενώ το άλλο υπόσχεται να παραμείνει σταθερό. Έτσι, όταν αρχίζουν να εξαρτώνται το ένα από το άλλο, το αποτέλεσμα είναι μια εύθραυστη ισορροπία που καλύπτεται ως πρόοδος.

Το θέμα είναι ότι αν η τιμή του Bitcoin πέσει απότομα, η εγγύηση πίσω από τους διακανονισμούς των stablecoins μπορεί να εξαφανιστεί σε πραγματικό χρόνο. Έτσι, όταν οι αναλήψεις αυξάνονται, τα stablecoins αντιμετωπίζουν την ίδια πίεση που προορίζονταν να εξαλείψουν. Ακόμη και η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών έχει προειδοποιήσει ότι τα stablecoins "λειτουργούν κακώς" υπό πραγματική πίεση. Φανταστείτε πώς αυτή η πίεση ενισχύεται από την αστάθεια του Bitcoin...

Υπάρχει επίσης το ζήτημα του ελέγχου. Κάθε φορά που το Bitcoin τυλίγεται, υποθηκεύεται ή δανείζεται για να χρηματοδοτήσει τη ρευστότητα των stablecoins, εμφανίζεται μια ακόμη αδύνατη σύνδεση — αυτοί που κατέχουν τα περιουσιακά στοιχεία και τα συστήματα που τα μετακινούν συχνά καταλήγουν σε αντίθετες πλευρές του ποταμού. Και αν αυτή η απόσταση μεγαλώσει πολύ, η εμπιστοσύνη εξασθενεί, οι γέφυρες μετατρέπονται σε εμπόδια και η ρευστότητα παγώνει εκεί που θα έπρεπε να ρέει.

Προς το παρόν, όλα λειτουργούν. Αλλά για πόσο καιρό; Εάν αυτά τα νέα συστήματα είναι σχεδιασμένα να επιβιώσουν από την πρώτη τους πραγματική πίεση, αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία από το πόσο γρήγορα αναπτύσσονται, και αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα.

Αν οι ράγες συγχωνευτούν, ενισχύστε τις. Πιστεύω ότι αν το Bitcoin και τα stablecoins πρόκειται να μοιραστούν την ίδια υποδομή, τα τελευταία χρειάζονται κανόνες. Η αγορά δεν μπορεί να συνεχίσει να χτίζει πάνω σε δοκιμές και σφάλματα, καθώς η αποδοτικότητα σημαίνει λίγα όταν ακόμη και ένα μικρό σοκ μπορεί να στείλει το σύστημα εκτός λειτουργίας. Γι' αυτό χρειαζόμαστε τώρα περισσότερη δομή.

Η διαφάνεια πρέπει να γίνει μη διαπραγματεύσιμη. Οι αποδείξεις αποθεμάτων, οι έλεγχοι φύλαξης και τα πρότυπα μεταφοράς τίτλου πρέπει να είναι δημόσια, συχνά και επαληθεύσιμα. Διαφορετικά, χωρίς αυτά, η εμπιστοσύνη γίνεται υπόθεση, ενώ οι υποθέσεις δεν επιβιώνουν υπό πίεση. Επιπλέον, αυτό είναι ακριβώς αυτό που προειδοποιεί το ΔΝΤ σε μία από τις εκθέσεις του: οι αδιαφανείς αλυσίδες εγγυήσεων και οι ασυνεπείς έλεγχοι μόνο ενισχύουν τους κινδύνους.

Η ρευστότητα χρειάζεται πραγματικά δίχτυ ασφαλείας. Τα συστήματα διακανονισμού θα πρέπει να κατασκευαστούν με δύο επίπεδα: γρήγορες, on-chain ανταλλαγές για καθημερινές πληρωμές και ρυθμιζόμενες πιστωτικές γραμμές για μεγαλύτερες. Αυτός ο συνδυασμός διατηρεί την ισορροπία. Όταν οι αγορές λειτουργούν ομαλά, η ρευστότητα on-chain κάνει τη δουλειά της. Όταν η πίεση χτυπά, το ρυθμιζόμενο επίπεδο τείνει να διατηρεί τις πληρωμές σε κίνηση αντί να τις παγώνει.

Οι ρυθμιστές πρέπει να θέσουν σαφείς κανόνες λογιστικής για την τοκοποιημένη εγγύηση. Περιουσιακά στοιχεία όπως το τοκοποιημένο Bitcoin ή οι μετοχές ETF δεν μπορούν πλέον να βρίσκονται σε γκρίζα ζώνη. Χρειάζονται συνεπή πρότυπα για το πώς αξιολογούνται, αναφέρονται και χρησιμοποιούνται ως εγγύηση σε τράπεζες, μεσίτες και σε on-chain πλατφόρμες. Μόλις υπάρξει αυτή η σαφήνεια, όλοι θα γνωρίζουν ακριβώς ποιος φέρει τον κίνδυνο όταν οι τιμές κυμαίνονται.

Σε αυτό το σημείο, η κατεύθυνση είναι προφανής. Το Bitcoin και τα stablecoins δεν είναι πλέον ξεχωριστοί κόσμοι — είναι δύο πλευρές του ίδιου συστήματος. Αν θέλουμε αυτή η σύνδεση να διαρκέσει, πρέπει να χτιστεί σαν πραγματική χρηματοοικονομική υποδομή, με όλη τη πειθαρχία που απαιτείται.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε τις επίσημες πηγές: Cryptonews.